یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (28/ حدید)
التماس دعا
«میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد»
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا توفیق ده که در این روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، و در این ایام متصل به لیالی متبرکه قدر، خود خودمان را دریابیم.
خدایا با این بخارات متراکم خودی که در چشم و گوش و قلب ما ریشه دوانده است و چنان حقایق را پوشانده که از منظر خود، چیزی جز خود دون و انعکاس و پژواک ندای اماره بالسوء نفس را نمیشنویم، چگونه تهی بودن خود را دریابیم؟
خدایا اگر اشعهای از طلوع شمس مهدوی را در خود داشتیم، چقدر آسان بود، ازاله این بخارات و هواهای نفسانی.
خدایا اگر دلبری مهدوی را نصیب داشتیم، و در عین دست پاچگی خود را میباختیم، چقدر آسان آسان با تو نجوا میکردیم. حیف که دل بیصاحب است و از فرط تنهایی، با هر ناکسی طرح مودت میبندد و به شلوغترین نقاط زمین گام مینهد، بلکه تنهایی و واماندگی خود را از یاد ببرد.
خدایا شعبدههای دنیا چشمانک را خیره کرده است و به خیالم آنها را جنبشی بس شگرف است، تو خود باعصای موسوی مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف جادوهای دنیوی را ببلعان تا سودایی جز خدمت مهدی عجل الله در دل نباشد.
خدایا، صمدا، تنهایی و تهی بودنم را دریاب.